Προσδιορισμός Τακτικών Αποδοχών Ιδιωτικών Υπαλλήλων

Η έννοια των τακτικών αποδοχών των ιδιωτικών υπαλλήλων προσδιορίζεται από τις κάτωθι διατάξεις:

1. Άρθρο 3, παρ. 2α του ν. 2112/ 1920 Ως τακτικοί αποδοχαί υπαλλήλου θεωρούνται ο μισθός, ως και πάσα άλλη παροχή, εφόσον δίδεται αντί μισθού, οίον παροχαί εις είδος, προμήθεια κλπ. Ποσοστά επί κερδών η εισπράξεων, ή άλλης φύσεως συμμετοχή εις επιχείρησιν, εφόσον χορηγούνται αναξαρτήτως κανονικής αμοιβής της εργασίας, δεν θεωρούνται τακτικαί αποδοχαί, πλήν εναντίας συμφωνίας η εθίμου.

2. άρθρο 1 του ν. 3248/ 1955 Άρθρο 1. Εν τη εννοία της παρούσης συμβάσεως, ο όρος "ημερομίσθιον" σημαίνει-οιαδήποτε και αν είναι η ονομασία ή ο τρόπος του υπολογισμού- την αμοιβήν ή τας απολαυάς τας δυναμένας ν` αποτιμηθούν εις χρήμα και να καθορισθούν δια συμφωνίας ή δια της εθνικής νομοθεσίας προς οφειλόμενα δυνάμει συμβάσεως εκμισθώσεως υπηρεσιών, γραπτής ή προφορικής, συναφθείσης υπό εργοδότου δια τον μισθωτόν, είτε δι’ εργασίαν εκτελεσθείσαν ή μέλλουσαν να εκτελεσθή, είτε δι’ υπηρεσίας προσφερθείσας ή μελλούσας να προσφερθούν.

Στις τακτικές αποδοχές εμπίπτουν και το επίδομα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων για όσους προβλέπονται στην υπ’ αριθμ. 19040/ 1981 (Β’ 742) Υπουργική απόφαση, καθώς είναι τακτική η αιτία καταβολής τους.