Προγραμματική Σύμβαση

Ο θεσμός των "προγραμματικών συμβάσεων" (που προβλέπεται στο άρθρο 100 του ν. 3852/ 2010, όπως ισχύει) αποτελεί ένα εργαλείο της αυτοδιοίκησης για τη μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης μιας περιοχής, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών κάθε είδους. Με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 100 «Προγραμματικές Συμβάσεις» του ν. 3852/10 ορίζονται, με τρόπο περιοριστικό, οι φορείς που μπορεί να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις, ενώ με τις διατάξεις της παρ. 1β, στις προγραμματικές συμβάσεις επιτρέπεται και η συμμετοχή, ως εκ τρίτου συμβαλλόμενων, συγκεκριμένων φορέων (Ελ.Σ Τμ Μειζ. Επταμελούς Σύνθ. 2769/2011, 171/2009 Τμ.VΙΙ, υπ’ αριθ. 32339/2-10-15 έγγραφο ΥΠ.ΕΣ.). Ακολούθως, οι συμβαλλόμενοι του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 100 πρέπει να έχουν ουσιαστική και όχι προσχηματική ή εικονική συμμετοχή και οι υποχρεώσεις τους δεν μπορεί να είναι γενικόλογες και αόριστες ενώ οι φορείς που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 100 συμμετέχουν ως τρίτοι και δεν αποτελούν κύριο συμβαλλόμενο της σύμβασης (Ελ.Σ VII Τμ. 69/2012, VI Τμ. 2225/2011, VII Τμ. 63/2008, 133/2008). Απαραίτητη, δε, προϋπόθεση για τη νόμιμη σύναψη προγραμματικής σύμβασης είναι ο σκοπός, τον οποίο καλείται να εκπληρώσει, να μην είναι δυνατόν να επιτευχθεί με άλλο νόμιμο τρόπο ενώ δεν μπορεί να λειτουργεί ως ισοδύναμη ή εναλλακτική λύση με τις ειδικώς προβλεπόμενες από την κείμενη νομοθεσία διαδικασίες, διότι αυτό θα συνεπάγετο τη μετατροπή του θεσμού της προγραμματικής σύμβασης σε εργαλείο παράκαμψης των κείμενων διατάξεων (Ελ.Σ. απόφαση 198/2013 κλ. προλ. ελέγχου δαπανών VII Τμήματος, 289/2012 VI Τμήματος, 135/2013 πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου, 2007/2014 Τμ. μειζ. Επταμελούς σύνθεσης).